NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu, 25 ışıkyılı uzaklıktaki bir yıldızın çarpıcı görüntülerini yakaladı

NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu’ndan (JWST) alınan çarpıcı yeni görüntüler, güneş sistemini her zamankinden daha ayrıntılı bir şekilde ortaya koyuyor.

Fomalhaut, Dünya’dan yaklaşık 25 ışıkyılı uzaklıkta, 14 milyar mil boyunca uzanan bir toz kuşağıyla çevrili bir yıldızdır.

Bilim adamları, 10 milyar dolarlık teleskoptan elde edilen yeni veriler sayesinde yıldızı çevreleyen daha derin iki kuşağın yanı sıra “büyük bir toz bulutu” olduğunu ortaya çıkardılar.

Araştırmacılar daha önce Fomalhaut çevresinde bir gezegen bulduklarını düşündüler, ancak daha sonra bunun kozmik bir çarpışmanın kalıntısı olduğu kabul edildi.

Bununla birlikte, Fomalhaut çevresinde bu yeni kuşakların keşfi, muhtemelen uzaylı yaşamı olan gezegenler içerdiğinin en güçlü göstergesi olabilir.

Fomalhaut’un üç kuşağı vardır – önceden bilinen iki dış ve iç kuşak ve yakın zamanda JWST tarafından keşfedilen bir orta kuşak.

Arizona Üniversitesi’nden Andras Gaspar liderliğindeki bulguları açıklayan bir çalışma bugün dergide yayınlandı. doğal astronomi.

“Fomalhaut, karmaşık ve muhtemelen dinamik olarak aktif bir gezegen sisteminin yeri gibi görünüyor” diyorlar.

440 milyon yıllık yıldız, Güneşimizin yaklaşık 1,92 katı kütleye sahip ve yaklaşık 25 ışıkyılı uzaklıkta Piscis Austrinus takımyıldızında yer alıyor.

Fomalhaut, gece gökyüzündeki en parlak yıldızlardan biri – Güneşimizden 15 kat daha parlak – ve hidrojeni o kadar çılgınca yakıyor ki, sadece bir milyar yıl içinde yanacak.

Artık Fomalhaut çevresinde üç kuşak olduğunu biliyoruz: daha önce bilinmeyen bir iç kuşak ve daha önce bilinen bir dış kuşak.

En uzak olanı yıldızdan 14 milyar mil (23 milyar kilometre) – Dünya’nın güneşimize olan mesafesinin yaklaşık 150 katı.

Üç Fomalhaut kuşağı birlikte, geçmişteki kayalık çarpışmalardan kalan kozmik toz, çakıl ve diğer kalıntıları çevreleyen bir koleksiyon olan belirgin bir “enkaz diski” oluşturur.

Uzmanlar, çalışmaları için, elektromanyetik spektrumun orta kızılötesi bölgesinde ışığı gören JWST’nin Orta Kızılötesi Enstrümanını (MIRI) kullanarak Fomalhaut çevresindeki enkaz sisteminden alınan görüntüleri analiz ettiler.

Fomalhaut ve toz diskinin görüntüleri, Hubble Uzay Teleskobu (HST) ve James Webb Uzay Teleskobu (JWST) dahil olmak üzere ayrı kaynaklardan alınmıştır.

Hubble ve Atacama Büyük Milimetre/milimetre-altı Dizisi (ALMA) gibi teleskoplar daha önce dış kuşağın keskin görüntülerini çekmişti. Ancak, hiçbiri onun herhangi bir iç yapısını bulamadı.

Görüntüler, güneş sistemimizin Kuiper Kuşağı ile “aynı” veya benzer olduğu düşünülen, önceden bilinen dış halkayı daha ince ayrıntılarla gösteriyor.

NASA, bu buzlu halka şeklindeki cisim halkasının, Neptün’ün yörüngesinin hemen ötesine uzandığını ve “güneş sisteminin erken tarihinden kalan bir bölge” olduğunu söylüyor.

Ancak Fomalhaut’ta yeni keşfedilen iki iç kuşak da ilk kez Webb tarafından kızılötesi ışıkta tespit edildi.

Bu, astronomlar için heyecan verici çünkü Fomalhaut’un bizim güneş sistemimize benzer olabileceğine ve bizimki gibi gezegenler içerebileceğine dair ipuçları veriyor.

“Fomalhaut’un etrafındaki kuşaklar bir tür gizemli roman – gezegenler nerede?” dedi çalışma yazarı George Rick, MIRI Web’in ABD bilim lideri.

“Yıldızın etrafında gerçekten ilginç bir gezegen sistemi olabileceğini söylemek bence çok büyük bir sıçrama değil.”

Ortadaki “dar” kuşak, görünmeyen gezegenlerin yerçekimi etkisiyle hareket ediyor olabilir, bu da kuşaklar arasındaki boşlukta bir dünya olduğunu düşündürür.

Yeni keşfedilen ara kuşak da dış kuşakla karşılaştırıldığında “hiza dışı” ve daha önce bilinen bir darbe kaynaklı toz bulutunun kaynağı olabilir.

Görüntüler ayrıca, yazarların “Büyük Toz Bulutu” olarak adlandırdığı dış halkanın içinde büyük bir toz bulutu da ortaya koyuyor.

Bu görüntü, Güneşimizden 15 kat daha parlak olan ve Dünya’dan 25 ışıkyılı uzaklıkta bulunan yıldız Fomalhaut’u göstermektedir. Hidrojenle o kadar yoğun bir şekilde yanıyor ki, yıldızımızın ömrünün yüzde 10’u olan sadece bir milyar yıl sonra sönecek.

Kuiper Kuşağı, güneş sistemimizde (resimde) Neptün’ün yörüngesinin ötesine uzanan buzlu, halka şeklindeki nesnelerden oluşan bir halkadır.

Büyük toz bulutu, dış halkada “protogezegenler” – yörüngede bir gezegene dönüştüğü düşünülen büyük madde kütleleri – arasındaki çarpışmanın kanıtı olabilir.

Yani ya Fomalhaut çevresinde gelişmiş gezegenler var ya da milyonlarca yıldır var olan başka gezegenler.

Uzmanlara göre, her iki durumda da Fomalhaut ve sistemimizin dikkate değer benzerlikleri var.

Gáspár, “Fomalhaut’u galaksimizin başka yerlerinde bulunan enkaz disklerinin ilk örneği olarak tanımlardım, çünkü gezegen sistemimizde bulunanlara benzer bileşenler içerirler,” dedi.

Bu halkalardaki desenlere bakarak, şüpheli gezegenleri görecek kadar derin bir resim çekebilirsek, aslında bir gezegen sisteminin nasıl görünmesi gerektiğine dair küçük bir taslak çizmeye başlayabiliriz.

Fomalhaut enkaz disk sisteminin yüksek çözünürlüklü görüntüleri James Webb Uzay Teleskobu’ndan yayınlandı (JWST, burada uzayda resmedilmiştir)

Gáspár, Webb’in bir diğer aracı olan NIRCam sayesinde Fomalhaut çevresindeki gezegenleri nihayet tespit etme yeteneğine sahip olduğunu söyledi.

NIRCam, elektromanyetik spektrumun yakın kızılötesi aralığı boyunca görünürün kenarından gelen ışığı yakalar.

Yakında piyasaya sürülecek olan NIRCam verilerimiz de var. MailOnline’a söyleyeceğim tek şey bu.

JWST, 2021 Noel Günü’nde Dünya’dan piyasaya sürülmesinden bu yana astronomik bilginin ilerlemesinde gelişen bir başarı ve ileriye doğru büyük bir adım olduğunu kanıtladı.

Tozla kaplı ölmekte olan bir yıldız ve bir grup galaksi arasında ‘kozmik bir dans’ da dahil olmak üzere ilk görüntü setini Temmuz 2022’de ortaya çıkardı.

Geçen yıl yayınlanan diğer çarpıcı görüntüler arasında Yaratılış Sütunları, Neptün’ün halkaları, Araba Tekerleği Gökadası ve Tarantula Bulutsusu olarak bilinen bir yıldız doğumevi yer alıyor.

James Webb Teleskopu: NASA’nın 10 milyar dolarlık teleskopu, en eski yıldızlardan ve galaksilerden gelen ışığı tespit etmek için tasarlandı

James Webb Teleskopu, evrenimizin sırlarını çözmeye yardımcı olabilecek bir “zaman makinesi” olarak tanımlandı.

Teleskop, 13,5 milyar yıldan daha uzun bir süre önce erken evrende doğan ilk galaksilere bakmak, yıldızların, ötegezegenlerin ve hatta güneş sistemimizin ayları ve gezegenlerinin kaynaklarını gözlemlemek için kullanılacak.

Halihazırda 7 milyar dolardan (5 milyar £) fazlaya mal olan devasa teleskop, Hubble Uzay Teleskobu’nun halefi olarak kabul ediliyor.

James Webb teleskobu ve enstrümanlarının çoğu yaklaşık 40 K – eksi 387 Fahrenheit (eksi 233 Santigrat) sıcaklığa sahiptir.

Big Bang’den 100-200 milyon yıl sonrasına bakabilen, dünyanın en büyük ve en güçlü yörüngeli uzay teleskopudur.

Onun yörüngesindeki kızılötesi gözlemevi, selefi Hubble Uzay Teleskobu’ndan yaklaşık 100 kat daha güçlü olacak şekilde tasarlanmıştır.

NASA, James Webb’i Hubble’ın yerine geçmek yerine halefi olarak düşünmeyi seviyor çünkü ikisi bir süre birlikte çalışacak.

Hubble teleskopu, Florida’daki Kennedy Uzay Merkezi’nden Discovery uzay mekiği aracılığıyla 24 Nisan 1990’da fırlatıldı.

Yaklaşık 340 mil yükseklikte alçak bir Dünya yörüngesinde yaklaşık 17.000 mil (27.300 kph) hızla Dünya yörüngesinde döner.